Pavijoni i Republikës së Maqedonisë së Veriut: Ekspozita e 18-të Ndërkombëtare e Arkitekturës – La Biennale di Venezia

Përgatitjet për projektin “Laboratori nga e kaluara për të ardhmen: Tregime për Shkollën Verore të Arkitekturës në Manastirin e Shën Joakim Osogovskit, 1992 – 2017”, si përfaqësues kombëtar i Bienales.

Një ekspozitë ndërkombëtare e arkitekturës në Venedik në vitin 2023, duke u zhvilluar siç është planifikuar dhe me një tempo dinamike. Ekspozita është përgatitur dhe tashmë ka mbërritur në Venedik. Hapja zyrtare e Pavijonit të Maqedonisë do të jetë më 18 maj 2023, në Ditën Botërore të Muzeve, në orën 18:00 në adresën e mëposhtme: Scuola dei Laneri, Salizada San Pantalon 131/A, Venedik.

Komisioner i projektit është Dita Starova Qerimi, ndërsa kuratorët janë: Aleksandar Petanovski, Dimitar Kërsteski, Darko Draganovski, Marija Petrova dhe Goran Petrov. Ekspozues janë: Minas Bakallçev, Mitko Haxhi-Pulja, Aleksandar Radevski, Sasha Tasiq dhe Dimitar Papasterevski. Për përgatitjen dhe realizimin e suksesshëm kontribuan bashkëpunëtorët: Amir Ahmeti, Egzona Zendeli, Kire Stavrov, Vlera Thaçi, Teodora Ilievska, Sara Alagjozovska, Ahmed Poshka, Tamara Pavleska, Teodora Stevanoska, Marija Iliev, Goran Trajanovski, Marijana Janevska, Kristijan Ristovski, Edon Fetahu, Nikola Momirovski, Fjolla Pustina, Simona Kostovska, Aleksandra Naumovska, Iva Mitevska, Enis Abovski, Kiril Kocoski, Mila Jakomovska, Harika Shehabi, Ilija Moshev dhe Dominika Boshkova.

Bartës i projektit është Shoqata për hulumtime të qytetit – QYTETI I BUKUR (Градот убав) Shkup Iva Petrunova, kryetare e Shoqatës QYTETI I BUKUR shpreh mirënjohjen e saj për Ministrinë e Kulturës të Republikës së Maqedonisë së Veriut për besimin dhe zgjedhjen e projektit si përfaqësues kombëtar në Bienale. Një ekspozitë ndërkombëtare e arkitekturës, dhe natyrisht, për të gjithë pjesëmarrësit në realizimin e saj.

Disa fjalë për projektin “Tregime për Shkollën Verore të Arkitekturës në Manastirin e Shën Joakim Osogovskit, 1992-2017″

Ekspozita “Tregime për Shkollën Verore të Arkitekturës në Manastirin e Shën Joakim Osogovskit, 1992 – 2017”, i kushtohet Shkollës Verore të Fakultetit të Arkitekturës, Universiteti i Shën Kirilit dhe Metodit. Ekspozita e sheh shkollën si një asamble psikogjeografike të pjesëve, kujtimeve, rrëfimeve, tregimeve të ngjarjeve, vendeve dhe njerëzve brenda dhe përreth Shkollës Verore.

Shkolla e parë filloi duke eksploruar rrënjët e arkitekturës së Rilindjes në punën e mjeshtrit Andrea Damjanov, duke dokumentuar objektet dhe vendosjen e tyre në manastir. Gjatë viteve, Shkolla Verore është formësuar në një eksperiment unik pedagogjik, në aventurën e të mësuarit, krijimit dhe rimendimit të kufijve të arkitekturës dhe artit. Kështu Shkolla Verore e Fakultetit të Arkitekturës, Universiteti Shën Kirili dhe Metodi, në manastirin e Shën Joakim Osogovskit, nga një ngjarje lokale, shpejt u bë një pikëtakim ndërkombëtar që mblidhte njerëz dhe ide të ndryshme. Ndër të tjera këtu ishin një sërë autorësh vendas dhe të huaj: Aleksandar Nikollski, Zhivko Popovski, Boris Cipan, Vladimir Georgievski, Ranko Radovic, Anton Shvajhofer, Petar Gabrielçiç, Goce Adzi Mitrevski, Georgi Konstantinovski, Hërvoje Njiriq, Vlatko Korobar, Martin Guleski, Zorica Blazevska, Domnika Boshkova, Dejvid Bigi, Klaske Havik, Sebastian Veldhausen, Aleksandar Brodski, Elija Sengelis, Han Tumertekin, Semi Rintala, Piter Uillson, Mishel Ridejk, Zhuliet Bekering, Alesh Vodopivec…

Ajo ka vepruar që nga vitet e trazuara 1990 në një kohë kritike të përçarjes gjeopolitike, në një kohë të ndarjeve që bashkojnë njerëzit nga pjesë të ndryshme të botës. Ishte një produkt i bashkëpunimit, krijimit, por edhe një debat rreth koncepteve, metodave, procedurave të ndryshme të të mësuarit, të menduarit dhe të krijuarit të arkitekturës. Ky mjedis dëshiron të japë një bazë dokumentuese të kujtimeve, tregimeve, përvojave të ekspozuara në një tryezë të përbashkët, ashtu siç diskutohej, punohej dhe ekspozohej në verandën e konakut. Kështu, objektet, fotografitë, të dhënat, vizatimet e mbledhura, si gjurmë të së kaluarës dëshmojnë për një të ardhme të mundshme të përbashkët.

Puna në Shkollën Verore ka dy aspekte kryesore, së pari, ajo ka eksploruar strategjitë e ndryshme të pedagogjisë arkitektonike, duke zgjeruar kufijtë e të menduarit dhe të të krijuarit të arkitekturës, përmes çështjeve që ka hapur si tema të sesioneve të ndryshme. Së dyti, ka vepruar në anën tjetër të tendencave gjeopolitike të kohës së saj në vitet kritike të 1990-ave.

Ky projekt dëshiron të krijojë një rikonstruksion dinamik të punës së shumë njerëzve, përmes kujtimeve e, tregimeve, për të parë nga ana tjetër, kundërshtimet në jetën e përditshme të arkitekturës: në shtëpi, në rrugë, në lagje, në prototipet e tranzicionit të ashpër, në jo-vende, në materialet e hedhura, në shpërthimin e arkitekturës së pastër në male, në spektaklet e natyrës, në labirintet e padukshme, në kryqëzim, në kolazhin/mbledhjen/montimin, në ndjenjën e shtëpisë.

Në ceremoninë e hapjes dhe më pas, jemi në pritje të audiencës!